Udzielam się ostatnio wyłącznie na moim style-niewychodzi mi-poco blogasku. Zbieram czytelników, komentuję, nęcę, pozdrawiam. Zachwycam się, chcę podobnie, rezygnuję, są tam sporadycznie. Robię z siebie kobietę sukcesu, kobietę z życia, kobietę z zamazanym w życiorysie borderline, bo przecież można starać się o tym nie myśleć.
Praca, mieszkanie, ciasne łóżko, pan kotek był chory.
Vive la France.
Kate Middleton.
Yves Rocher.
Fajna kawa wczoraj z moją kobieciejącą Ann. Kwiaty polne, na stoliku i w szafie. te w szafie to saszetka zapachowa, no bo przecież - kiedy ja ostatni raz byłam na łące?
Książki poopuszczane, zgłupiałam totalnie, składne zdania to nie tu.
Tylko ten blogowy bełkot, strumień świadomości, nieświadomości, podświadomości.
Kłótnie, kocham cię, ale ja nie wiem jak się kocha, specjaliści piszą, że przejdzie mi do czterdziestki, wtedy może jakiś ślub i dzieci, może będę bardziej zrównoważona i nie będzie teatrów z osłabieniem, nożem, duszeniem kota, gryzieniem, krzykiem.
Wczoraj zaczęłam umieć rozmawiać. Z totalnego zmęczenia.
A robię się nieczuła, obca sobie, nie taka. Widzę przecież.
Dobrze, przerwa na wpłatę. Dzień dobry Pani Magdo, o jaka miła bezpretensjonalna dziewczyna, nieładna, cicha. Gotówką? Bardzo proszę. Miłego weekendu, Pani Magdo. Ja tez mówię cicho. Mam dzisiaj spódnicę, jestem kobieca, mogę byc delikatna, czemu nie, to miłe.
dzien dobry, chciałam się zapytać o kurs... mam 15 lat, och cudownie, na pewno coś znajdziemy, tyle i tyle od września, zapraszamy, zadzwoń to umówimy cię na rozmowę, dziękuję do widzenia. To moje do widzenia zawsze z intonacją wznoszącą. To takie ciepłe, pełne nadziei i zachęty. I miłego dnia, przeciez wszyscy zasługują na miły dzień.
Jestem tu www.all-is-pretentious.blogspot.com
Tu tylko narzekaczka-szczekaczka, metaforka, pierdołka, po co interpunkcja, przecież się spieszę. O.
ale żeby nie było - generalnie to jestem szczęśliwa. nie boję się, więc jest pięknie. naprawdę.
jesteście?
