Zróbcie wszystko cicho. Spuśćcie oczy i trzy razy odetchnijcie, skupiając się tylko na tym oddychaniu.
A potem przeczytajcie sobie GŁOŚNO ten wiersz. Najlepiej jak potraficie, ale nie wysilajcie się zbytnio i nie napinajcie. Powinniście usłyszeć, jeżeli właśnie takich dźwięków dziś potrzebujecie. A może tylko ja ich dzisiaj potrzebowałam. Ale poprzez te słowa-dźwięki jestem tam bardziej, niż gdybym naprawdę tam była.
Wind rushes by...
Autumn, Joan Mitchell (1935, aged 10)
The rusty leaves crunch and crackle,
Blue haze hangs from the dimmed sky,
The fields are matted with sun-tanned stalks —
Wind rushes by.
The last red berries hang from the thorn-tree,
The last red leaves fall to the ground.
Bleakness, through the trees and bushes,
Comes without sound.
A to obrazy dorosłej Joan
Coś niezwykłego.
OdpowiedzUsuń