1. Bądź odważny. Zmierz się ze swoimi lękami. Bo jak znany truizm mówi "odważny jest nie ten, kto się nie boi, ale ten, który przezwycięży strach". Przezwyciężaj. A przynajmniej zrób co możesz w tym kierunku.
2. Jeśli już jesteśmy przy strachach - nazwij lęk (np. Czerwonym Zwierzem, albo Kosmatą Obrzydliwością, pełna dowolność) i kiedy znów zaatakuje przywitaj go słowami : "O cześć, to znowu ty. Miło, że wpadałeś" Zaakceptuj jego obecność, a całkiem możliwe, że zmyje się szybciej niż ci się wydaje.
3. Jesteś człowiekiem uczuciowym i to sobie cenisz, ale pewne emocje doprowadzają cię do szaleństwa, zwłaszcza swoją powtarzalnością i wizualizacjami. Polub swój rozum. On wcale nie jest wrogiem uczuć. Pewne rzeczy trzeba przerobić w jego trzeźwym subklimacie. Na przykład by stwierdzić, że zamiast załamywać ręce i tęsknić powinieneś być zadowolony, że nie musisz się z nikim użerać i trwonić jeszcze więcej myśli na jałowe dylematy i teorie.
4. Samoświadomość to naprawdę dobry rodzaj kultu. Kto wie lepiej co z tobą oprócz ciebie samego (dobra, i dobrego psychologa)?
5. Jak znowu zaczepi cię znajomy natręt stanowczo powiedz : Proszę mnie zostawić w spokoju. A jak to zrobi grzecznie podziękuj.
6. Czasami przed tobą po prostu nie ma innej drogi. Musisz iść przed siebie. Co ma być to i tak będzie i prędzej czy później będziesz musiał się z tym zmierzyć.
7. Brak planów i pomysłów na najbliższe DALEJ to też część jakiegoś planu.
Wszystkie sprawdzone dziś i aktualne. Aczkolwiek to nie znaczy, że jest przesadnie przyjemnie. Ale nie przesadzajmy z wymaganiami.
Zawłaszczam sobie to wyliczenie bez znaków zapytania... a szczególnie punkt ostatni, bo brak planów to, jak się okazuje, mój życiowy plan :)
OdpowiedzUsuń"Samoświadomość to naprawdę dobry rodzaj kultu".
OdpowiedzUsuń---podoba mi się to zdanie. Smakuję je i oglądam sobie wciąż na nowo.